КОБУЛ

Барои мардуми шарифи Афғонистон

Сад доғро ба миллати маҳзун гузоштед
Дар сина ҷои ишқ, ғам афзун гузоштед
Се вақт рӯи суфраи мо як ҷаноза аст
Дар зарфи пора пораи дил хун гузоштед
Эй қотилони отифаю ишқу зиндагӣ
Рӯи тамоми хотира нохун гузоштед

Дидед як нафар сухан аз ишқ мезанад
Аз зодгоҳи хеш ба берун гузоштед
Инҷо касе маҷоли табассум намекунад
Зеро туфангро сари вийлун гузоштед
Лаънат ба ин ҳукумати худкомагиятон
Ки ҷангро муродифи қонун гузоштед
Мазмуну муҳтавои ғазалҳои ман ғам аст
Азбаски ғам ба қолаби мазмун гузоштед

برای مردم شریف افغانستان

صد داغ را به ملت محزون گذاشتید
در سینه جای عشق، غمْ افزون گذاشتید
سه وقت روی سفره ی ما یک جنازه است
در ظرف پاره پاره ی دل خون گذاشتید
ای قاتلان عاطفه و عشق و زندگی!
روی تمام خاطره ناخُن گذاشتید
دیدید یک نفر سخن از عشق می زند
از زادگاه خویش به بیرون گذاشتید
اینجا کسی مجال تبسم نمیکند
زیرا تفنگ را سر ویلون گذاشتید
لعنت به این حکومت خودکامگی اتان
که جنگ را مرادف قانون گذاشتید
مضمون و محتوای غزلهای من غم است
ازبسکه غم به قالب مضمون گذاشتید

#فردوس_اعظم
#بداهه
#همدردی
#افغانستان
#کابل