Навиштаи #Илоҳаи_Фирдавс (11-сола

Мӯйсафед дар айвон якпаҳлӯ нишаста, чойи кабуд менӯшид. Дасти чапашро пушти сараш монда, рӯи ҳавлиро тамошо мекард. Бо дасти дигараш ҳар бор чизе аз рӯи дастархон мегирифту даҳонаш мебурд. Тоқияш дар гӯшаи дастархони гулдор дида мешуд. Гоҳе бо дасти росташ сарашро мемолид. Рӯи дастархон ба ғайр аз нон, боз мавизу лочара ҳам буд. Лочараҳои калону гарм. Аммо мӯйсафед лочараро дар чой тар мекарду баъд мехурд. Рӯйи ҳавлӣ бошад, сояи баргҳои ангур меҷунбид. Ва назди дастшӯяки овезон набераҳояш хокбозӣ мекарданд.
Continue reading “Бахилӣ (ҳикоя)”